اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۴۷۱: ماهرویا، عاشق آن صورت پاک توام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ماهرویا، عاشق آن صورت پاک توام بندهٔ قد خوش و رفتار چالاک توام قرص خورشیدی، که چون بر رویت اندازم نظر روشنایی باز می دارد ز ادراک توام فارغ از حال دل آشفتهٔ زار منی فتنهٔ خال رخ خوب طربناک توام بر سر کوی تمنای تو از نزدیک و دور هر کسی را آبرویی هست و من خاک توام مار زلفت بر دلم هر لحظه نیشی می زند شربتی بفرست از آن لعل چو تریاک توام سرمه سازم دیدهای پاک بین خویش را گر به دست آید غبار دامن پاک توام اوحدی را در کمند آور، چو صیدی میکنی ورنه من خود روز و شب دربند فتراک توام اوحدی مراغه ای