اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۴۴۰: ای رخت خرم و دهانت خوش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای رخت خرم و دهانت خوش وآن نظر کردن نهانت خوش روش قد نازنینت خوب شیوهٔ چشم ناتوانت خوش وصل آن رخ به جان همی طلبم به رخم در نگر که جانت خوش! یارب، آن پرده کی براندازی؟ تا ببینیم جاودانت خوش به دهن میوهٔ بهشتی تو میوه شیرین و استخوانت خوش چند گویی: زیان کنی از من؟ سود کی کردم؟ ای زیانت خوش کی ببینیم تنگ چون کمرت؟ دست خود کرده در میانت خوش باز ما را دلیست آشفته با سر زلف دلستانت خوش اوحدی را شبی ببینی تو مرده بر خاک آستانت خوش اوحدی مراغه ای