اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۴۱۷: در وفا داری نکردی آنچه میگفتی تو نیز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در وفا داری نکردی آنچه می گفتی تو نیز تا به نوک ناوک هجران دلم سفتی تو نیز یاد می دار که: در خوبی چو دوران تو بود همچو دوران با من مسکین برآشفتی تو نیز چون دل ما از دو گیتی روی در روی تو کرد پشت بر کردی و از ما روی بنهفتی تو نیز در چنین وقتی که شد بیدار هر جا فتنه ای اعتمادم بر تو بود، ای بخت، چون خفتی تو نیز؟ ای که می گویی ز خوبان جهان طاقم به مهر این کجا گویم که: با بدخواه ما جفتی تو نیز؟ می کنی دعوی که: در باغ لطافت گل منم راست می گویی، ولی بی خار نشکفتی تو نیز چون به کین اوحدی دیدی که دشمن چیره شد خانهٔ دل را ز مهر او فرو رفتی تو نیز اوحدی مراغه ای