اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۴۱۶: گلت بنده گردید و شمشاد نیز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گلت بنده گردید و شمشاد نیز غلام تو شد سرو آزاد نیز که صد رحمت ایزدی بر رخت هزار آفرین بر لبت باد نیز ز مهر تو بگریست چشمم به خون ز عشقت به نالم به فریاد نیز چو دیدی که چشم تو آبم ببرد کنون می دهی زلف را باد نیز نباشد ترا بعد ازین برگ من که بیخم بکندی و بنیاد نیز به لطف و نوازش بده داد ما که جور تو دیدیم و بیداد نیز نه مثل تو آمد ز پشت پدر نه مانندت از مادری زاد نیز پریر از لبت بوسه ای خواستیم نداد آن و دشنامها داد نیز نبود اوحدی را توقع ز تو که او را کنی در جهان یاد نیز اوحدی مراغه ای