اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۳۵۷: بریدن حیفم آید بعد از آن عهد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بریدن حیفم آید بعد از آن عهد چنین رویی نشاید آن چنان عهد گرفتم عهد ازین بهتر نداری به زودی تازه کن باری همان عهد چو گل عهد تو بس ناپایدارست از آنم پیر کردی، ای جوان عهد به عهدت دست میگیری، چه سودست؟ چو یک ساعت نمی پایی بر آن عهد چو فرمانت روان گردید بر من برون رفتی و بشکستی روان عهد میان بستی به خون ریزم دگر بار تو پنداری نبود اندر میان عهد دریغ، ای تیر بالا، ار نبودی ترا با اوحدی همچون کمان عهد اوحدی مراغه ای