اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۳۰۵: یار آن کسی بود که به کارت نگه کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یار آن کسی بود که به کارت نگه کند باری نگه کنی، دوسه بارت نگه کند گاه دعا به نالهٔ زیرت چو گوش کرد روز بلا به گریهٔ زارت نگه کند روزی اگر ترا به میان در کشد غمی دستی بگیرد و ز کنارت نگه کند بار کسی بکش، که ز پای ار بیوفتی باری به اوفتادن بارت نگه کند چون مست شد ز بادهٔ اندوه او سرت جامی دو کم دهد، به خمارت نگه کند از مهر دوستی چه کنی فخر؟ کو ز کبر هر ساعتی به دیدهٔ عارت نگه کند اغیارات ار نگه نکند هیچ باک نیست چون اوحدی بکوش، که یارت نگه کند اوحدی مراغه ای