اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۲۹۴: کی مرا نزد تو همچون دگران بگذارند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کی مرا نزد تو همچون دگران بگذارند؟ این قدر بس که ز دورم نگران بگذارند هیچ شک نیست که ما هم به نصیبی برسیم از وصال تو، گرین جمله بران بگذارند در جهان کار رخ و قد تو بالا گیرد اگر این کار به صاحب نظران بگذارند صورتی را که ازو نور بصیرت خیزد حیف باشد که بدین بی بصران بگذارند ما به پند پدران از پی خوبان روزی بنشینیم گرین خوش پسران بگذارند ای که از دام من شیفته بگریخته ای دگرت صید کنم گرد گران بگذارند اوحدی، گر چه ترا هم خبری چندان نیست با تو سهلست گرین بی خبران بگذارند اوحدی مراغه ای