اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۲۷۹: رخ تو بجز جور و خواری نداند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رخ تو به جز جور و خواری نداند دل من به جز بردباری نداند ز بی یارمندی بنالند مردم من از یارمندی، که یاری نداند ز روزم چه پرسی؟ که چشم ترمن بجز رنگ شبهای تاری نداند من از داغ هجر تو هردم به نوعی بگریم، که ابر بهاری نداند چنان نقش رویت گرفتست چشمم که نقش منش پیش داری نداند ز پیش دلم شادمانی چه جویی؟ که غم دید و جز سوگواری نداند دلم دانشی کز جهان کرد حاصل گران نیز یادش نیاری نداند ز عشق تو زارند خلقی ولیکن کس این شیوه فریاد و زاری نداند روانم ز جور لبت چون نسوزد؟ که با اوحدی سازگاری نداند اوحدی مراغه ای