اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۲۲۶: دلی که با سر زلف تو آشنا باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلی که با سر زلف تو آشنا باشد گمان مبر که ز خاک درت جدا باشد اگر تو همچو جهان خرمی،ولیک جهان تو خود معاینه دانی که بی وفا باشد به گوشهٔ نظری کار خستگان فراق بساز، از آنکه ترا نیز کارها باشد در آرزوی نسیمی ز زلف تو جانم همیشه منتظر موکب صبا باشد ولیک زلف ترا، با همه پریشانی نظر به حال پریشان ما کجا باشد؟ چه طالعست دل اوحدی مسکین را؟ که دایما به غم عشق، مبتلا باشد اوحدی مراغه ای