اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۲۱۹: هر سحرم ز هجر تو ناله بر آسمان رسد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر سحرم ز هجر تو ناله بر آسمان رسد گر تو جفا چنین کنی، از تو دلم به جان رسد مایهٔ روزگار خود در هوس تو باختم سود تو می بری، بهل کز تو مرا زیان رسد تیر کمان ابروان بر سپرم مزن، که من در جگرش نهان کنم، تیر کزان کمان رسد گر ز تو لاله رخ دلم ناله کند، روا بود دل چو شود ز غصه پر، هم به سر زبان رسد رخت دل شکسته را پیش تو می هلم، ولی بدرقه گر تویی، سبک دزد به کاروان رسد از ستمی منال، اگر عاشقی آن جمال را بار چنین بسی بری، تا فرحی چنان رسد آخر کار عاشقان نیست به جز هلاک و خود بر دل ریش اوحدی، گر تو تویی، همان رسد اوحدی مراغه ای