اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۲۰۹: تیر از کمان به من اندازد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تیر از کمان به من اندازد عشق از کمین چو برون تازد درکس نیوفتد این آتش کو را چو موم بنگدازد چون شاه ما سپه انگیزد چون ماه ما علم افرازد از دست بنده چه کار آید؟ جز سرکه در قدمش بازد؟ آن کس که غیر او داند هرگز بغیر نپردازد در پرده راه ندارد کس و آنگاه پرده که او سازد بنوازدم چو بخواهد زد پس بهتر آنکه بننوازد بس فتنها که برانگیزد آن رخ چو پرده براندازد با اوحدی غم او هر دم از گونهٔ دگر آغازد اوحدی مراغه ای