اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۲۰۷: صفات قلندر نشان برنگیرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صفات قلندر نشان برنگیرد صفات تجرد بیان برنگیرد عدم خانهٔ نیستی راست گنجی که وصلش وجود جهان برنگیرد گشاد از دل تنگ درویش یابد خدنگی که هیچش کمان برنگیرد من آن خاکسارم، که گر برگذاری بیفتم، کسم رایگان برنگیرد به بالای من بر کشیدند دلقی که پهنای هفت آسمان برنگیرد دل دین طلب تنگ تن برنتابد تن راهرو بار جان برنگیرد مکن یاد دنیا، که اندیشهٔ ما هماییست کین استخوان برنگیرد به ما گوهری داد دست عنایت که اندازهٔ بحر و کان برنگیرد تو سرمایه بسیار گردان، که دل را چو سرمایه پر شد زیان برنگیرد زبان درکش،ای اوحدی، زین حکایت که ناگه سرت با زبان برنگیرد ازان یار بیگانگی دارد آن کس که پندار خویش از میان برنگیرد اوحدی مراغه ای