اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۱۷۸: دلی، که میل به دیدار دوستان دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلی، که میل به دیدار دوستان دارد فراغتی ز گل و باغ و بوستان دارد کدام لاله به روی تو ماند؟ ای دلبند کدام سرو چنین قد دلستان دارد؟ گرت به جان بخرم بوسه ای، زیان نکنم که بوسه عاشق بدبخت را زیان دارد کسی که چون تو پری چهره در کنار کشد اگر چه پیر بود، دولتی جوان دارد به قصد کشتن من بست و باز نگشاید کمر، که قد بلند تو در میان دارد به خاکپای تو آنرا که هست دست رسی چه غم ز سرزنش هر که در جهان دارد؟ چو کردی جای خیال تو اوحدی در دل به وصل خود برسانش، که جای آن دارد اوحدی مراغه ای