اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۱۵۸: ای عید روزهداران ابروی چون هلالت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای عید روزه داران ابروی چون هلالت وی شام صبح خیزان زلف سیاه و خالت خورشید چرخ خوبی عکس فلک نوردت ناهید برج شادی روی قمر مثالت پشت فلک شکسته مهر قضا توانت روی زمین گرفته عشق قدر مجالت عمر منی، وفا کن، تا برخوردم ز وصلت مرغ توام، رها کن، تا می پرم به بالت دردا! که در فراقت خرمن به باد دادم وانگه ندیده یک جو از خرمن وصالت گفتی مرا که: داری میلی به جانب من میلم بسیست لیکن، لیکن می ترسم از ملالت کی چون خیال گشتی از ناخوشی تن او!؟ گر اوحدی ندیدی در خواب خوش خیالت بیچاره اوحدی را ملکی نبود و مالی ورنه هم از کناری بفریفتی به مالت اوحدی مراغه ای