اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۱۱۴: مرا سر بلندی ز سودای اوست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا سر بلندی ز سودای اوست سری دوست دارم که در پای اوست مزاج دلم گرم از آن می شود که بر مهر روی دلارای اوست مرا زیبد ار لاف شاهی زنم که در سینه گنج تمنای اوست نیابی در اجزای من دره ای که آن ذره خالی ز سودای اوست سرم جای شور و تنم جای شوق لبم جای ذکر و دلم جای اوست که نزدیک لیلی خبر می برد؟ که: مجنون آشفته شیدای اوست دل اوحدی کی برآید ز بند؟ که در بند زلف سمن سای اوست اوحدی مراغه ای