اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۱۰۸: این باغ سراسر همه پر باد وزانست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
این باغ سراسر همه پر باد وزانست جنبیدن این شاخ درخشان همه زانست او را نتوان دید، که صورت نپذیرد هر چند که صورتگر رخسار رزانست بس رنگ بر آرد ز سر این خم پر از نیل آن خواجه، که سر جملهٔ این رنگ رزانست آن عقل، که بر هر غلط انگشت نهادی در صنعت آن کار که انگشت گزانست صد رنگ ببینیم درین باغ به سالی کین چیست؟ بهار آمد و این چیست؟ خزانست هر لحظه برون آید ازین صفه نباتی کندر هوس او شکر انگشت گزانست ای اوحدی، انگور خود از سایه نگه دار تا غوره نماند، که شب میوه پزانست اوحدی مراغه ای