اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۱۰۳: از جام عشق بین همه باغ و بهار مست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از جام عشق بین همه باغ و بهار مست دوران دهر عاشق و لیل و نهار مست ناهید در هبوط و قمر در شرف خراب خورشید در طلوع و فلک ذره وار مست مجنون و عشق خسته و ایوب و صبر زار توفان و نوح بیدل و منصور و دار مست چندین پیاده بنگر و چندین سوار بین گاهی پیاده بیدل و گاهی سوار مست معشوق پردگی و خر پرده دار و باز هم پردگی و پرده و هم پرده دار مست آخر ز بهر کیست، نگویی، بدین صفت؟ چندین هزار بیدل و چندین هزار مست هشیار بود تا به کنون اوحدی ولی آمد زمان آن که شود هوشیار مست اوحدی مراغه ای