اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۹۲: آن ترک پری چهره، که مانند فرشتست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن ترک پری چهره، که مانند فرشتست یارب، گل پاکش ز چه ترکیب سرشتست؟ انصاف توان داد که: با لطف وجودش بنیاد وجود دگران از گل و خشتست زین بیش مده وعده به فردای بهشتم کامروز به نقد از رخ او خانه بهشتست با قامت او هر که نشاند پس ازین سرو بسیار کند سرزنش آن سرو که کشتست گفتم که: بگویم به کسی درد دل خویش از خود به جهان یک دل بی درد نهشتست جان را نبود قیمت و دل چیست بر او؟ کس نام چنین ها نتوان برد، که زشتست ای اوحدی، از سر بنهی بر خط او نه کامروز کسی بهتر ازین خط ننوشتست اوحدی مراغه ای