اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۷۸: آمد نسیم گل به دمیدن ز چپ و راست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آمد نسیم گل به دمیدن ز چپ و راست ساقی، می شبانه بیاور، که روز ماست در باغ شد شکفته به هر جانبی گلی فریاد عندلیب ز هر جانبی بخاست تا پیش شاخ گل ننشینی، قدح به دست آشوب بلبلان بندانی که: از کجاست؟ هر دم بنفشه وار فرو می روم به خود از فکر جام لاله که: خالی ز می چراست؟ شاهد، بسوز عود، که خواهیم عیش کرد مطرب، بساز عود، که خواهیم عذر خواست جز عشق هر هوس که پزی زین سپس، هدر جز عیش هر عمل که کنی بعد ازین، هباست من عمر خود به عمر گل اندر فزودمی گر راه بودمی به سر این فزود و کاست چون گل کلاه داری خود ترک می کند بر ما عجب نباشد اگر پیرهن قباست ای نو رسیده سبزه، که آبت ز سر گذشت گر سرگذشت خویش ز ما بشنوی رواست تا ما قفای گل بنبینیم چون هلیم دست از می؟ ارچه سرزنش خلق در قفاست جز یاد بید و سرو مکن پیش اوحدی کو نشنود به وقت گل الا حدیث راست اوحدی مراغه ای