اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۶۹: تا دل ما با تو کرد روی ارادت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا دل ما با تو کرد روی ارادت هیچ نیاید ز ما مخالف عادت گر چه کم ما گرفته ای تو ز شوخی عشق تو افزون شدست و مهر زیادت رنگ سلامت ندیدم و رخ شادی از برمن تا برفته ای به سعادت آنکه ز درد جدایی تو بمیرد زنده نداند شدن به حشر و اعادت داروی رنج خود از طبیب نپرسم گر تو قدم رنجه می کنی به عیادت همچو شهیدان تنش به خاک نپوسد هر که به تیغ غم تو یافت شهادت دایه بهمهرت برید ناف دل من پس به کنارم گرفت روز ولادت چشم تو آنجا که دست برد به دستان سر بنهادند زیرکان به بلادت اوحدی از درد دوری تو بنالید با تو چو سودش نکرد صبر و جلادت او نه به مهرت سری نهاد، که هرگز خود ز زمین بر نداشت روی ارادت اوحدی مراغه ای