اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۶۰: مهر گسل گشت یار، عهد شکن شد حبیب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مهر گسل گشت یار، عهد شکن شد حبیب اصل خطر شد دوا، رای خطا زد صلیب خوارم و بی وصل دوست خوار بود آدمی زارم و بی روی گل زار بود عندلیب دیر کشید، ای نگار، سوختنم ز انتظار یا نظری بی ستیز، یا گذری بی رقیب ما ز تو مهر و وفا خواسته ایم، ای صنم نی چو کسان دگر عاشق رنگیم و طیب نیست ز خامان عجب عشق زنخدان و لب طبع چه جوید؟رطب، طفل چه جوید زبیب ابروی محراب وش گر سوی مسجد بری نعره برآرد امام، در غلط افتد خطیب گر بکشم خویش را در طلب وصل تو سود ندارد، که نیست کار برون از نصیب چاره به جز صبر نیست، کان رخ چون آفتاب دل برباید، مگر دیده بدوزد لبیب دل منه، ای اوحدی، زانکه به شهر کسان جور کشد بی سخن عاشق و آنگه غریب اوحدی مراغه ای