اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۴۹: سخت به حالم از تو من، ای مدد حال بیا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سخت به حالم از تو من، ای مدد حال بیا فال به نام تو زدم، ای تو مرا فال بیا عهد من از یاد مهل، تا نشوم خوار و خجل نامه فرستادم و دل، بنگر و در حال بیا عاشق دیوانه شدم، وز همه بیگانه شدم بر در می خانه شدم، خیز و به دنبال بیا دور شدی، دیر مکش،بر مچشان زهر و مچش ای همه شغلی بتو خوش، با همه اشغال بیا تا به رخت عید کنم، روی به توحید کنم آخر شعبان چو شدی، اول شوال بیا پر می و نقلست سرا، با همه پیکار چرا؟ شاهد مجلس، بنشین، زاهد بطال، بیا می روم از دست دگر، واقعه ای هست دگر شد دل من مست دگر، ای تن حمال، بیا بهمن غم کرد درون، دست به دستان و فسون رستم جان گشت زبون، ای خرد زال، بیا عقل بینداخت قلم، شخص هنر ساخت به غم کفر برانداخت علم، مهدی دجال بیا این بصر و طرف بهل، وین نظر ژرف بهل این ورق و حرف بهل، ای سخن لال بیا روز وصالست مرا، صبح کمالست مرا غرهٔ سالست مرا، اوحدی، امسال بیا اوحدی مراغه ای