اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۴۷: باد سهند بین که : برین مرغزارها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باد سهند بین که : برین مرغزارها چون می کند ز نرگس و لاله نگارها؟ در باغ رو، که دست بهار از سر درخت بر فرقت از شکوفه بریزد نثارها ساقی، میان ببند که هنگام عشرتست می در پیالها کن و گل در کنارها نتوان شکایت ستم روزگار کرد گر من درین حدیث کنم روزگارها وقتی من اختیار دلی داشتم به دست عشق آمد و ز دست ببرد اختیار ها گر بر دل تو هست غباری ز داغ غم بنشین، که جام می بنشاند غبارها تا این بهار نامه بود، هیچ مجلسی بی یاد اوحدی نبود در بهارها اوحدی مراغه ای