اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۳۵: نه هفتهایست، نه ماهی، که رفتهای زبر ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نه هفته ایست، نه ماهی، که رفته ای زبر ما نهفته نیست کزین غم چه دیده چشم تر ما زمان ما به سر آورد درد عشق تو، جانا هنوز تا غم هجران چه آورد به سر ما؟ بدان کمر نرسد دست من، ولی برساند محبت تو سرشک دو دیده بر کمر ما لبت که از همه گیتی پسند ماست، نگه کن که راحت همه گشت و جراحت جگر ما ز ظلمت شب هجران به زحمتیم، چه بودی کز آسمان وصالی بتافتی قمر ما؟ ز روی خوب شکیبم نبود و صورت خوبان تو از تامل ایشان بدوختی نظر ما نموده ای که: چو غایب شوند مهر نماند بیا، که مهر تو غایب نمی شود زبر ما ستم ببین تو که: دیگر ز گفت و گوی رقیبان بر آستان تو ممکن نمی شود گذر ما عجب که یاد نکردی ز اوحدی و نگفتی که: چیست حال دل این غریب پی سپرما؟ اوحدی مراغه ای