بابا افضل کاشی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱: ای پریشان کرده عمدا، زلف عنبربیز را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای پریشان کرده عمدا، زلف عنبربیز را بر دل من دشنه داده غمزهٔ خونریز را شد فروزان آتش سودایت اندر جان و دل درفکن در جام بی رنگ، آب رنگ آمیز را می پیاپی، بی محابا ده، میندیش از حریف یاد می دار این دو بیت گفتهٔ دست آویز را گر حریفی از دمادم سر بپیجاند رواست بر کف من نه، که پور زال به شبدیز را جان من می را و قالب خاک را و دل تو را وین سر طناز پر وسواس تیغ تیز را بابا افضل کاشی