امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۹۳۹: پیش از این من کاشکی عشقت نمی ورزیدمی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پیش از این من کاشکی عشقت نمی ورزیدمی تا به گوش خود جفا از دیگران نشنیدمی این همه رسوایی از عشقت نرفتی بر سرم روز اول چشم اگر از دیدنت پوشیدمی کاش من حجام بودم تا به وقت سر تراش بهر صدقه دائما گرد سرت گردیدمی یا که آهوی شکاری بودمی کز بهر قتل در ته پای سمندت غرق خون غلطیدمی یا پیاده بودمی بر نطع شطرنج تو تا در میان پیل مات آخر رخ تو دیدمی یا که در پیش سگان کوی خود بارم دهی تا به ایشان سر به سر بر آستان خفتیدمی این همه دولت نصیب دشمنان، ای کاشکی من به دشنامی هم آخر زان میان ارزیدمی غیر مهجوری و محرومی نصیبم چون نشد گر بدانستم من این، کی عشق می ورزیدمی خاک پایم، گفته ای، خسرو، ببوسی عاقبت دولتی بودی، اگر پای سگت بوسیدمی امیر خسرو دهلوی