امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۹۱۲: سزد که سجده کنند، ای برهمن عجمی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سزد که سجده کنند، ای برهمن عجمی همه بتانت که محراب چشم هر صنمی در آب و آینه بینی همیشه صورت خویش که آفتاب پرستی و بت پرستی همه همه ولایت روی تو یاغی ست مگر سواد خطه تو اندکی قلمی به فرق تاج زمرد برآر چون طاووس درآ به جلوه که طاووس هندی، ای عجمی برون کشم رگ جان، بهر چه کشم بارش ز عشق تو که نه از لات سومنات کمی دریغ نیست که سوزند هندوان خود را ز دوستیست که چون سومنات محترمی نموده می شود آفاق، در صفای تنت تو آبگینه هنری نه ای که جام جمی سیاه تخته هندو بود سفید رخم تو از سیاهی هند ز سفیدیی رقمی چو گشت خسرو جادو زبون غمزه تو به خواب بستنش افسون هندیی چه دمی؟ امیر خسرو دهلوی