امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۸۸۱: تا تو روی چو ماه بنمایی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا تو روی چو ماه بنمایی نتوان دید روی بینایی نیم بالای تو نباشد سرو که تو سرو تمام بالایی به تماشا قدم چه رنجه کنی؟ تو که سر تا قدم تماشایی گویی از حسرت نبات لبت شیشه گر گشت چرخ مینایی روی بنمای تا درو داریم کز رخ آیینه مصفایی پیشتر زانکه برد دانی رنگ نتوانی که روی بنمایی پیش زلفت فتاده ام شبها دیو می گیردم ز تنهایی بسته زلف را بگو، یاری کای فلان، در کدام سودایی؟ بی تو چون زلف تو پس آمده ام چه شود، گر به رفق پیش آیی؟ بوسه ای چند بنده خسرو را بر لب خود برات فرمایی امیر خسرو دهلوی