امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۸۵۲: نوبهار است و گل و موسم عید، ای ساقی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نوبهار است و گل و موسم عید، ای ساقی باده نوش و گذر از وعد و وعید، ای ساقی روز محشر نبود هیچ حسابش به یقین هر که در کوی مغان گشت شهید، ای ساقی گشت پیمانه چو تسبیح روان در کف شیخ تا ز لعل تو یکی جرعه کشید، ای ساقی حاصل از عمر ندارد به جز از حسرت و درد هر که عید است ز میخانه بعید، ای ساقی آنکه در کوی محبت قدم از صدق نهاد دگر او پند ادیبان نشنید، ای ساقی بارها کرده بدم توبه ز می، باز مرا چشم مست تو به میخانه کشید، ای ساقی زاهد از شرم تو دایم سرانگشت گزد جز در میکده جایی مگرید، ای ساقی امیر خسرو دهلوی