امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۷۹۷: مست آمده ای باز به مهمان که بودی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مست آمده ای باز به مهمان که بودی؟ دانم شکری در شکرستان که بودی؟ ای یار جدا مانده، دل تنگ که جستی؟ ای یوسف گم گشته به زندان که بودی؟ دیوانه من بر سر کوی که گذشتی؟ تشویش ده حال پریشان که بودی؟ می دوش کجا خوردی و ساغر به که دادی؟ در ظلمت شب چشمه حیوان که بودی؟ آراسته و مست در آغوش که خفتی؟ این بخت کرا بوده، به فرمان که بودی؟ جعدت که گزیده ست، لبت را که گزیده ست؟ پیش که نشستی شب و مهمان که بودی؟ حلوا همه تاراج شد، ای دل، تو چه کردی؟ شهد که چشیدی، مگس خوان که بودی؟ جان دگری در تن نالان که بودی؟ کان نمکی در دل بریان که بودی؟ نی بوی گلی داری و نی رنگ بهاری خسرو، تو به نظاره بستان که بودی؟ امیر خسرو دهلوی