امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۷۷۴: هر روز کافتاب برآرد زبانه ای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر روز کافتاب برآرد زبانه ای بیرون جهم ز کلبه غم عاشقانه ای نظاره بر رخ تو کنم گر ببینمت باری ز چاوشان بخورم تازیانه ای از دوستی تو به سر کوی تو نماند ناشسته ز آب دیده من آستانه ای افتاده راه من به دل و گنج معرفت گشت از خیال سیمبران دردخانه ای سوز درون کز او جگر من کباب شد بیرون جهد ز هر ته مویی زبانه ای مردن به کوی تو هوسم می کند، ولی یابم اگر چو دیدن رویت بهانه ای بیداریم بکشت که هر روز ازین خمار باشیم گه خراب چو مست شبانه ای خوابم نماند بو که رسد خواب آخرم آغاز کن ز لازمه من فسانه ای خسرو مرو به باغ که از ناله تو دی مرغان نخورده اند به گلنار دانه ای امیر خسرو دهلوی