امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۷۴۷: من بهر تو به دیده و دل خانه ساخته
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من بهر تو به دیده و دل خانه ساخته از من تو خویش را ز چه بیگانه ساخته شانه چرا به مو رسدت، وه که اره باد بر فرق آنکه بهر تو این شانه ساخته ماییم رخنه کرده دل از بهر نیکوان مسجد خراب کرده و بتخانه ساخته من چون زیم که مهد تو در خانه و برون سنگ ملامتم سگ دیوانه ساخته آتش خور است مرغ دلم، خوش پرنده ایست کایزد به فضل قوت وی این دانه ساخته یاران که در فسانه راحت کنند خواب بیخوابی مرا همه افسانه ساخته چون ناله شبانه عاشق کشیدنیست مطرب که صد ترانه مستانه ساخته مردم چو بیوفاست هه آهوان دشت آرامگاه خویش به ویرانه ساخته خسرو به عشوه تو زبون گشت عاقبت خود را اگر چه عاقل و فرزانه ساخته امیر خسرو دهلوی