امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۷۴۳: ماییم و مجلس می خوبی سه چار ساده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ماییم و مجلس می خوبی سه چار ساده من در میانه پیری دین را به باد داده مجلس میان بستان گل با صبا به بازی نرگس به ناز خفته، سرو سهی ستاده خوبان به باده خوردن، من جرعه نوش مجلس هر جرعه ای که خورده سر بر زمین نهاده من بی خبر ز ساقی وز چشم من به مجلس چون جرعه های مستان خون خور بجای باده ساقی، چو من ز باده مست و خراب میرم بفرست خشت گورم، بستان سفال باده سیراب خونست دایم زان می زند به سرخی آن سبزه کت برآید گرد لبان ساده مویت به زلف در هم نه خاسته نه خفته چشمت به خواب مستی نی بسته نی گشاده زان دم که دید خلقی مستانه خفت و خیزش ما جاء کل شی رأسا علی بناده چون راست است آخر با تو طریق خسرو او نامراد مسکین تو شوخ خود مراده امیر خسرو دهلوی