امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۶۲۱: ای مشک وام داده زلفت به آهوی چین
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای مشک وام داده زلفت به آهوی چین زان زلف مشکفامت عشاق گشته مشکین برخاست بوی ریحان زان طره چو سنبل بنشست باد بستان زان عارض چو نسرین یک ره به نیم خنده دندان نمای ما را تا اوفتادن آید دندانه های پروین بسیار روی خوبان دیدم، ولیک بی تو خاطر نمی پذیرد از هیچ روی تسکین چون من نمی توانم برخاستن ز عشقت گه گه اگر توانی نزد من آی و بنشین پیراهن جفا را هر روز می بپوشی حالم چو نیک دانی بر خود مپوش چندین لب خواهد از تو خسرو، گویی که هیچ ندهم گر هیچ نیست، جانا، باری زبان شیرین امیر خسرو دهلوی