امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۵۹۹: دریغ صحبت دیرینه وفاداران
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دریغ صحبت دیرینه وفاداران خوش آن نشاط و تنعم که بود با یاران چو از شکفتن نورزو عیش یاد کنم به چشم من گل، اگر نیستند از آن یاران چو دوستان وفادار رخت بربستند جهان چگونه توان دید بی وفاداران پدید نیست یکی هم از آن، تعالی الله نبوده اند مگر آن خجسته دلداران فراق کرده دل ما خراب و مرهم نه به حقه فلک از بهر این دل افگاران دلا، بدان که به تعبیر هم نمی ارزد جهان که صورت خواب است پیش بیداران عزیز من به متاع زمانه غره مشو که آنست داروی کیسه بران و طراران چو عمر می رود از حرص و آز، جان چه کنی؟ به هرزه چند توان کرد کار بیکاران صلاح نفس مجو، خسرو، ز دل خود، از آنک طبیب مرده نسازد علاج بیماران امیر خسرو دهلوی