امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۵۳۵: سودای خوبان کم نشد، زین جان غم فرسود من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سودای خوبان کم نشد، زین جان غم فرسود من هستی همه کردم زیان، این بود زیشان سود من با هر که بنمودم وفا، دیدم جفایی عاقبت شکری نگفت از هیچ کس، این جان ناخشنود من من خود ز دست هجر تو در تلخی جان کندنم ابرو ترش کرده مرو، ای ترک خشم آلود من بنشین به بالینم دمی، من خود نخواهم زیستن باری ببینم روی تو، کافیست خود مقصود من زین آه دردانگیز من بگریست چشم خلق خون یارب چه بودی چشم تو، گر پر شدی از دود من! از ناله و زاری زبان یک دم نمی آسایدم بین تا چه خواهد کرد باز این آه زود ازود من! نالیدن یعقوبیم در سنگ می گردد همی دیوار در رقص آورد این نغمه داود من امشب نهانی روی را بر آستانش سوده ام ای گریه امروزی مشو این روی خاک آلود من خونابه خسرو چنین دیده نیفگندی برون گر دل ندادی هر دمش اشک جگر پالود من امیر خسرو دهلوی