امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۴۵۹: چو من ز دوست به داغ درونه خرسندم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو من ز دوست به داغ درونه خرسندم نه دوستی بود، ار دل به همرهی بندم اگر به تیغ ببرند بند بند مرا تو ذکر وصل خودم کن که باز پیوندم چو مو که برکنی و باز روید، آن غم تست که باز رست به دل هر پیش که برکندم هزار کوه غم ار بر دلم نهی، بکشم غبار خنگ تو بر دامن تو بربندم ز بهر کشتن خویشش حیات خواهم و بس اگر حیات دهد بعد ازین خداوندم رو مدار که از دیدنت شوم محروم چنین که من به جمال تو آرزومندم دل شکسته خسرو تهی کنم یک بار شوند محرم اگر دل شکسته ای چندم امیر خسرو دهلوی