امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۴۰۳: می خواستم که روزه گشایم نماز شام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می خواستم که روزه گشایم نماز شام سر بر زد آفتاب جهانسوز من ز بام با قامتی که سرو سهی گر ببندش یک پا ستاده تا به قیامت کند قیام برداشت پرده از رخ و چون روز عرضه کرد بر من نماز صبح به وقت نماز شام کردم سلام و سر بنهادم به روی خاک هر چند سجده سهو بود از پی سلام ای عید روزگار، نهان کن رخ چو ماه بر عاشقان خویش مکن روزه را حرام من بی قرار مانده و تو بر قرار خویش درویش روزه بسته و حلوا هنوز خام روزه مدار چون لب تو پر ز شکر است آزاد کن غلامی، ای خسروت غلام امیر خسرو دهلوی