امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۲۶۱: ای گل، صفت حسنت بر وجه حسن گویم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای گل، صفت حسنت بر وجه حسن گویم سر تا به قدم جانی، کفر است که تن گویم آن میم دهان داند از ابروی چون نونش نی نی که غلط گفتم، من دانم و من گویم هی هی سخن کفرست آن موی رسن گفتن ببریده زبان بادم، گر بیش رسن گویم زلفی که ازو آید بویی چو دم عیسی بس فکر خطا باشد گر مشک ختن گویم چشمم که دو صد دریا دارد نه به هر مژگان این قلزم پر خون را چون نام عدن گویم پیراهن خود گلها سازند قبا در خون گر از رخ جانبخشت وصفی به ختن گویم گفتی ز دهان من، خسرو، تو حدیثی گوی در وصف دهان تو من خود چه سخن گویم؟ امیر خسرو دهلوی