انوری ابیوردی
غزلیات
غزل شماره ۲۹۱: با من اندر گرفتهای کاری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
با من اندر گرفته ای کاری کان به عمری کند ستمکاری راستی زشت می کنی با من روی نیکو چنین کند آری بعد از این هم بکش روا دارم هیچ ممکن شود که یکباری روزگارم گلی شکفت از تو که به عمری چنان نهد خاری گویمت بوسه ای مرا گویی گفته اند این حدیث بسیاری لیکن ار عشوه بایدت بدهم نبود یاد کرد خرواری بوسه در کار تو کنم چه شود گر برآری به خنده ای کاری چون رخانم سیاه خواهی کرد سر دندان سپید کن باری جان به دلال وصل تو دادم گفتم این را بود خریداری گفتم ار رایگانکم ندهی بخرندت به تیز بازاری انوری ابیوردی