انوری ابیوردی
غزلیات
غزل شماره ۲۳۷: درمان دل خود از که جویم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
درمان دل خود از که جویم افسانهٔ خویش با که گویم تخمی که نروید آن چه کارم چیزی که نیابم آن چه جویم آورد فراق زردرویی دور از رخت ای صنم به رویم ای یوسف عصر بی رخ تو بیت الاحزان شدست کویم اندر ره حرص با دو همراه چون بیم و امید چند پویم من تشنه بر آن لبم وگر چند بر چهره همی رود دو جویم بی سنگ شدم ز فرقت آری وقتست اگرنه سنگ و رویم انوری ابیوردی