انوری ابیوردی
غزلیات
غزل شماره ۲۱۹: تو دانی که من جز تو کس را ندانم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو دانی که من جز تو کس را ندانم تویی یار پیدا و یار نهانم مرا جای صبر است و دانم که دانی ترا جای شکرست و دانی که دانم برانی که خونم به خواری بریزی برای رضای تو من بر همانم مرا گویی که از من به جز غم نبینی همین است اگر راست خواهی گمانم گر از وصل تو شاد گردم و گرنه به هرسان که باشد ز غم درنمانم میان من و تو هم اندر هم آمد چو درجست و جوی تو جان بر میانم عجب نیست کز انوری بر کرانی مرا بین که اویم و زو بر کرانم انوری ابیوردی