انوری ابیوردی
غزلیات
غزل شماره ۱۸۰: مست از درم درآمد دوش آن مه تمام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مست از درم درآمد دوش آن مه تمام دربر گرفته چنگ و به کف برنهاده جام بر روز روشن از شب تیره فکنده بند وز مشک سوده بر گل سوری نهاده دام آهنگ پست کرده به صوت حزین خویش شکر همی فشانده ز یاقوت لعل فام گفتی که لعل ناب و عقیق گداخته است درجام او ز عکس رخ او شراب خام بنشست بر کنار من و باده نوش کرد آن ماه سروقامت و آن سروکش خرام گفت ای کسی که در همه عمر از جفاء چرخ با من شبی به روز نیاورده ای به کام اینک من و تو و می لعل و سرود و رود بی زحمت رسول و فرستادن پیام با چنگ بر کنار بد اندر کنار من مخمور تا به صبح سفید از نماز شام در گوشه ای که کس نبد آگه ز حال ما زان عشرت به غایت و زان مستی تمام نه مطرب و نه ساقی و نه یار و نه حریف او بود و انوری و می لعل والسلام انوری ابیوردی