انوری ابیوردی
غزلیات
غزل شماره ۱۴۹: آنرا که غمت ز در درآید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آنرا که غمت ز در درآید مقصود دو عالمش برآید در پای تو هرکه کشته گردد از کل زمانه بر سر آید با رنج تو راحت دو عالم در چشم همی محقر آید خود گر سخن از وصال گویی کان کیست که در برابر آید کس نیست که بر بساط عشقت از صف نعال برتر آید ماییم و سری و اندکی زر تا عشق ترا چه درخور آید پس با همه دل بگفته کای مرد هرچه آید بر سر و زر آید گر در همه عمر گویم ای وصل هجرانت ز بام و در درآید زان تا ز تو برنیایدم کام کار دو جهان به هم برآید تسلیم کن انوری که این نقش هربار به شکل دیگر آید انوری ابیوردی