امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴۵: همیشه در فراقت با دل افگار می گریم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
همیشه در فراقت با دل افگار می گریم غمت را اندکی می گویم و بسیار می گریم شبی کاندر حریمت ره نمی یابم به صد زاری به حسرت می نشینم در پس دیوار می گریم اگر مردم به مستی، گاه گاهی گریه ای دارند چه حال است این که من هم مست و هم هشیار می گریم؟ گهی در خلوت تاریک از هجر تو می نالم گهی در فرقتت در کوچه و بازار می گریم چه سوز است این نمی دانم به جان خسرو مسکین؟ که چون ابر بهار اندر سر کهسار می گریم امیر خسرو دهلوی