امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱۷۸: ابر خوش است و وقت خوش است و هوای خوش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ابر خوش است و وقت خوش است و هوای خوش ساقی مست داده به مستان صلای خوش باران خوش رسید و حریفان عیش را گشت آشنای جان و زهی آشنای خوش امروز پارسایی زاهد زبی زریست کو زر که بی خبر شود آن پارسای خوش آن کس ز هوشیاری عقل است بی خبر کز باده بی خبر نشود در هوای خوش گر چه دعای توبه خوش است، ای فرشته، هان تا سوی آسمان نبری این دعای خوش مستان عشق را دل و جان وقف شاهد است حجت ز خط ساقی و مطرب گوای خوش بی روی خوب خوش نبود دل به هیچ جا گل گر چه خوبرو بود و باغ جای خوش عشق بتان، اگر چه بلایی ست جانگداز خسرو به جان و دیده خرید این بلای خوش امیر خسرو دهلوی