امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱۵۱: گر نه من دیوانه گشتم زین دل بدنام خویش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر نه من دیوانه گشتم زین دل بدنام خویش بهر چه گویم صبا و مرغ را پیغام خویش چون در آید شام، آتش در دلم گیرد ز هجر خوش چراغی می فروزم هر شب اندر شام خویش رفت خوابم ناگهان، چند از خیال موی تو سلسله بندم به پای جان بی آرام خویش نیست چون بخت وصالم بهر صبر از خون دل هر دمی یک جا نویسم نام تو با نام خویش صد سموم فتنه ز آه خلق سویت می وزد روی پنهان کن، ببخشا بر رخ گلفام خویش کیست خسرو تا لب خود رنجه داری در جفاش؟ این چنین هم جابه جا ضایع مکن دشنام خویش امیر خسرو دهلوی