امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۰۱۲: از اشک من به کویت جز سرخ گل نروید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از اشک من به کویت جز سرخ گل نروید زان گل که بویت آید، میرد کسی که بوید جایی که از لب تو باران بوسه بارد دل غنچه غنچه خیزد، جان خوشه خوشه روید چشمم که خورد خونم، از بس که خون گرفتش خود ریخت خون خود را بی آنکه کس نجوید جانم فداش، چون او خود را به خشم سازد با جمله در حکایت با من سخن نگوید زین غم که از جدایی خسرو به سینه دارد شاید که بر تن او هر موی او بموید امیر خسرو دهلوی