امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۹۶۶: دل که نز عشق پاره پاره بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل که نز عشق پاره پاره بود دل نگویم که سنگ خاره بود پیرمردی که از جفای جوان خون نخورده ست شیرخواره بود ای که مه با کمال خوبی خویش پیش روی تو پیشکاره بود هر که یکبار دید روی ترا تا زند در غم دوباره بود گر ز کافر بود هزار سوار چشم تو میر آن هزاره بود چون لبت را به گاز پاره کنم لب نباشد نبات پاره بود نیست یک چاره وصل را، وانگاه می زیم من هزار چاره بود خاک پای تو می کشم در چشم مگر این اشک را کناره بود هر شبی خسرو است و بیداری مونسش گر بود، ستاره بود امیر خسرو دهلوی