امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۹۵۵: در تو کسانی که نظر می کنند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در تو کسانی که نظر می کنند هستی خود زیر و زبر می کنند صندل درد سر عشق است، آنک خاک درت تکیه سر می کنند از پی بوی تو نفسهای من خاصیت باد سحر می کنند خنده که بر من دو لبت می زنند نرخ گل و شکل گهر می کنند تو لب خود شوی و بده، کین پس است خلق که حلوا ز شکر می کنند توشه جگر پخته ام از بهر آنک جان و دلم هر دو سفر می کنند عقل مرا کارفزایان عشق کهنه درختی ست که بر می کنند پند که گویند به دلسوزیم سوخته را سوخته تر می کنند خسرو، اگر سیر ز جان نیستند خلق در آن رو چه نظر می کنند؟ امیر خسرو دهلوی